Milieu-impact van vleesproductie
Vleesproductie heeft een impact op het milieu, net zoals elke andere vorm van voedselproductie. Maar hoe zit het precies met die milieu-impact? Onze vleesveehouderij zet alvast in op minder stikstof, duurzaam watergebruik, verantwoorde soja en biodiversiteit.
Stikstof: wat is de rol van de landbouw?
In het stikstofdossier is landbouw vooral gekend als bron van ammoniak (NH₃), een stikstofverbinding die vrijkomt bij het vergisten van dierlijke mest. Ammoniak slaat neer in de omgeving en kan de biodiversiteit van planten verstoren. In contact met andere stoffen draagt ammoniak ook bij aan de vorming van fijn stof, wat de luchtkwaliteit beïnvloedt.
Naast ammoniak zijn er ook NOx’en (stikstofoxiden), stikstofverbindingen die vrijkomen bij verbranding in verkeer en industrie. Samen vormen deze stoffen de totale stikstofbelasting.
De landbouwsector werkt hard aan vermindering:
- Tussen 2015 en 2022 daalde de ammoniakuitstoot al met 9%
- Tegen 2030 is een reductie van 40% vooropgesteld
Die daling werd onder meer behaald door
- Een lichte afname van de veestapel,
- Verhoogde voederefficiëntie (dieren hebben minder voeding nodig om dezelfde hoeveelheid vlees te produceren, wat tot minder grondstoffenverbruik en een lagere milieudruk leidt),
- Het toepassen van emissiearme staltechnieken;
- Beter mestbeheer.
Door technologische innovatie en milieubewuste bedrijfsvoering wil de sector haar impact verder verkleinen.
Watergebruik: hoe waterintensief is vleesproductie?
Alles over watergebruik in de vleesveehouderij lees je hier. Veehouders nemen verschillende waterbesparende maatregelen en beschermen de waterkwaliteit van waterlopen.
Hoe zit het met soja in veevoeder? Draagt die bij tot ontbossing in Zuid-Amerika?
Soja bevat hoogwaardige eiwitten die moeilijk te vervangen zijn in veevoeder. Omdat het Vlaamse klimaat niet geschikt is voor grootschalige teelt, wordt soja geïmporteerd, voornamelijk uit Zuid-Amerika.
Maar: 88% van de ingevoerde soja is gecertificeerde soja (2022). Tegen 2030 moet dat 100% zijn. Dat wil zeggen dat die soja moet voldoen aan strenge eisen, zoals voorwaarden rond water- en gewasbeschermingsgebruik. Soja die afkomstig is van percelen die ontbost werden na juni 2006, komen sowieso niet in aanmerking voor certificering.
België is een van de koplopers in het gebruik van gecertificeerde soja. De duurzamesojacertificaten gaan uit van verschillende erkende organisaties, zoals Round Table on Responsible Soy (RTRS), Certified Responsible Soy (CRS) en Sustainable Farming Assurance Programme (SFAP).
Biodiversiteit op het landbouwbedrijf
Veel veehouders nemen zelf extra initiatieven om bij te dragen aan biodiversiteit en milieubescherming:
- Bloemenranden inzaaien voor bijen, vlinders en natuurlijke plaagbestrijders
- Insectenhotels en vogelnestkasten plaatsen
- Houtkanten, poelen en struiken als schuil- en rustplaats voor dieren
- Wildverdrijvende maaimethoden met signalen of aangepaste machines
- Peilgestuurde drainage en regenwateropvangsystemen om water in de bodem vast te houden en infiltratie te stimuleren
- Beperkte bodembewerking en rotatiegewassen
- Toevoegen van stalmest of compost om het organische stofgehalte te verhogen en het bodemleven te stimuleren
